Kotsen in de bus, zit heerlijk z'n spatbord!

Geen kippen meer die je ziet denken, 'zou ik het doen, zou ik het doen', ahhh, dan toch besluiten: JA ik doe het en je vol op de rem moet en ze dus bijna letterlijk als kip zonder kop oversteken. Of die slangen die je eigenlijk pas ziet als je er al overheen bent gereden. Een enkeling vliegt min of meer over de weg heen om de bosjes in te duiken. Ook koeien die je ineens verwelkomen na een scherpe bocht in een bergpas, erg leuk :P. Om een lang verhaal kort te maken.. eigenlijk balen we wel een beetje dat we onze motoren niet meer hebben. We zijn nu weer afhankelijk van die malloten in de bussen die net als in China de toeter een ontzettend leuk geluid vinden maken en hier ook optimaal gebruik van maken. Het is hier zo van, als er iemand toetert kun je maar beter voorrang verlenen en zoniet dan toch.
In HCMC hebben we nog een aantal dagen vertoeft. We zijn zelfs nog een keer omsingeld door 15 man. Helemaal ingesloten waren we en we konden geen kant meer op... Ja het begint al te kraken bij jullie he, wat is er gebeurd wat is er gebeurd? Haha we hebben Engelse les gegeven in het park. Het begon met een man of 4 en op een gegeven moment werden het er steeds meer. Stuk voor stuk wilde ze hun Engels oefenen. ‘Where do you come from? and What’s your name?’Ze wilde graag wat meer weten over ons en Nederland. Toen ze hoorde dat Yannick bij de Beekse Bergen (een dierentuin) had gewerkt vonden ze dat helemaal geweldig. ‘Kun je dan wat meer vertellen over olifanten?’ vroegen ze. Uhm ja dat kan en het is uiteindelijk meer een soort van biologieles geworden. Super leuk was het en de studenten (die hier dus ieder weekend naar toe komen) waren super gemotiveerd. Op een gegeven moment was het dan toch etenstijd en hebben we afscheid genomen. Zitten we te genieten van een echte Aziatische delicatesse, wit van kleur, een beetje plakkerig soms met en/of zonder toevoegingen, ja je raadt het al: rijst. Rent Frits ineens naar buiten... Yannick dacht wat nu?? Blijkt dat hij Thijs Pepers en Luuk Barten (uit Erp) voorbij zag lopen. Haha hoe is het mogelijk, zo’n grote stad zo ver van huis en dan nog bekenden zien. Met hun en een leuk stel uit Breda hebben we gezellig een drankje gepakt in de avond op ons neefje Jesse natuurlijk! Zoals jullie misschien al weten hij is op 20 juli geboren en hij is super schattig!!! Jammer dat we best veel van hem zullen missen maar Pieter en Lieke houden ons gelukkig up to date met foto’s en filmpjes (came on oftewel dank je wel daarvoor!).
Met een georganiseerde toer, waar wij zo ontzettend van houden, zijn we naar de Mekong Delta gegaan. Een grote gore bruinkleurige rivier dat schijnbaar geweldig moet zijn... Denk dat wij naar de verkeerde rivier zijn geweest want we vonden het allebei niet zo heel bijzonder :P. Maar och met de toer kwamen we toch op de plaats waar we wilde komen: My Tho. Vanuit daar zijn we met de lokale bus, ook een aanrader, naar Can Tho gegaan. Eerst moesten we zo ongeveer zeven keer de normale prijs betalen. Uhm... dat gaan we niet doen maat. Zodra je dan wegloopt kan het ineens wel goedkoper. Komen we het minibusje in waar ongeveer 17 Vietnamese koppen ons aankeken en dat in een busje voor 15 man. Uhm meneer waar moeten wij dan zitten??? Iedereen moest opschuiven, kinderen op schoot, Yannick kon nog op een bankje gaan zitten Frits zat op de wielkas en Mark op een krukje geklemd tussen de deur en een bankje en onderweg gewoon nog meer mensen inladen. Op een gegeven moment hoorde we rare geluiden.. zitten er 2 kindjes die waarschijnlijk nog nooit in een bus hebben gezeten te kotsen. Was wel een beetje zielig voor ze en gelukkig deden ze het in een zakje. Yannick was in ieder geval blij dat het kindje naast haar zat te genieten van zijn granaatappel en alle pitjes door de bus heen tufte. Dus het reizen hier met openbaar vervoer is een hele ervaring. In Can Tho zijn we met een Big Mamma naar 2 drijvende markten geweest. Doordat ze ging zitten stak de roeispaan aan de andere kant van de boot die vast zat op een stok ineens wel heel hoog de lucht in en dat was dus ook het probleem. We gingen onder een bruggetje door, ineens een hoop herrie, wij keken elkaar aan van wat gebeurd er met de gedachte dat het hele bruggetje naar beneden zou komen. Haha was de roeispaan achter de brug blijven hangen en met de vaart van de motor brak de roeispaan af. We hebben allebei onze wangen kapot gebeten om maar niet te hoeven lachen.
Op Yannicks verjaardag zijn we naar Chau Doc gegaan dat is het plaatsje op de grens tussen Vietnam en Cambodja. Geen drol te doen daar dus de ideale plek om te relaxen. Groot feest voor de verjaardag zat er helaas niet in hier.

De 31ste zijn we dus per boot naar Cambodja gegaan. Eerst de grenspost van Vietnam binnen en dat zag er allemaal mooi uit met een betonnen aanmeerding... Toen kwamen we in Cambodja, hier was het een houten vlonder die half onderwater lag en een gammel houten bruggetje: Welkom in Cambodja! Na vijf uur varen kwamen we aan in Phnom Penh en werden we verwelkomt met het woord: Tuk Tuk? Uhm kun je daar geen zalf voor krijgen? :P Maar nee dankje wel wij lopen wel. Het vertrouwde woord ‘motorbike’? kennen ze hier gelukkig ook nog :S. In deze stad hebben we heel wat kilometers gemaakt naar de verschillende ambassades van Laos, Thailand en Indonesië. Daarnaast hebben een opvang voor wilde dieren opgezocht waar zelfs onze gids koekjes voerde aan verschillende dieren en zelfs Frits ontzettend boos werd op de gids nadat Yannick vroeg: Sorry maar waarom voer je de dieren dat? Dat is toch helemaal niet goed die dieren hebben hun eigen dieet stomme muts! Of ja dat zei ze niet maar dat dacht ze wel. We hebben daar veel gibbons gezien en gehoord super leuk! een beizonder olifant hebben ze hier, de tweede op de wereld die een prothese heeft, appart om te zien (dat jong was een deel van zijn poot verloren nadat hij in een klem van stropers had gezeten).
Ook zijn we naar de Killingfields geweest... Jeetje wat is dat akelig wat hier gebeurd is. Die kutzakken van de Rode Kmer hebben in 3 jaar tijd 3 van de 8 miljoen mensen vermoord.. 3MILJOEN! en niemand in de wereld die er iets aan deed... of ja misschien wisten ze er niet van toentertijd. Iedereen die ook maar iets wist/gestudeerd had, een bril ophad of connecties had met het buitenland werd opgepakt en dan meteen het hele gezin (ook kinderen en baby's). Deze mensen werden gemarteld op verschikkelijke manieren (er werd ze dan verteld dat ze iets toe moesten geven wat ze gedaan hadden, wat ze dus helemaal niet gedaan hadden) net zolang tot ze ‘bekende’, dat werd opgenomen en later werden ze naar de killing fields gebracht en vermoord. Met een palmblad werd eerst hun keel doorgesneden zodat ze niet meer konden gillen of huilen en dan werdern ze om het werk af te maken in hun nek of op hun hoofd geslagen met een hamer schoffel of net wat er voor handen was en in een massagraf gegooid, degene die nog niet dood waren kregen een giftigevloeistof over hun heengegooid waardoor ze alsnog doodgingen. Pff ja deze dag was echt akelig en niet te begrijpen hoe dat heeft kunnen gebeuren. Nog steeds komen er botten en kledingstukken boven. Bij 1 graf hoorde we zelfs dat babys daar dood werden geslagen tegen de boom waar de moeders bij waren... Hmm we zullen er maar over ophouden maar het heeft in ieder geval erg veel impact gehad op ons. Die leiders van de Rode Khmer zijn ook pas in 2007 opgepakt... Tss echt achterlijk! Ja is moeilijk om zo uit te leggen maar als jullie willen kun je daar wel wat meer informatie over opzoeken op internet.

Na 5 dagen in de hoofdstad zijn we vertrokken naar Battambang waar we nu dus zijn. Hier gaan we met de fiets rond om de omgeving te verkennen en 's avonds naar een circus van kinderen die acrobatenfratsen uithalen verder zijn hier wat tempels en we zien wel wat nog meer. Over een paar dagen gaan we naar Siem Reap. Hier schijnen wat tempeltjes te zijn.. Ankor wat of zo.. is, schijnt ook wel mooi te zijn :P Haha het staat hier in ieder geval overal op het servies, bestek, de vlag, aan de muur.. En het lijkt ons super mooi om te zien. In het noord oosten van Cambodja willen we dan wat langer blijven om als Tarzan en Jane de jungle in te trekken.