Kedeng Kedeng oehoe….

Hallo allemaal even een berichtje vanuit Ulaan Baatar (ga er maar even goed voor zitten).

Laten we even bij het begin beginnen. Zoals jullie weten zijn we 21 maart in de vroege ochtend vanuit Dusseldorf vertrokken richting Berlijn en vervolgens St. Petersburg. Na een moeilijk afscheid de douane door en in het vliegtuig gestapt. En ja hoor hebben wij weer… Het vliegtuig was al niet heel royaal komt er een vrij royale Duitser naast ons zitten. Dat is nog niet zo erg maar iedere keer als deze man bewoog kwam er een vrij zure lucht van hem af. Dus we waren heel blij dat de vlucht naar Berlijn maar van korte duur was. Eenmaal in Berlijn mochten we weer door de douane. Yannick begon te piepen en werd van top tot teen gefoullieerd en Frits moest zijn tas openmaken voor de mondharmonica. Zegt Frits achteraf: ‘ Ja van die vent moest ik die tas openmaken, ik zei ja dat doe ik niet weet je wel hoe vol die zit en ik ga die echt niet openmaken om een stukje te spelen’. Oftewel we zaten in Duitsland al bijna in de bak.

Aangekomen in Rusland merkte we meteen dat dit een land is wat optimaal meewerkt aan de Global Warming. Overal stoken ze super hard. Als we met de ogen dicht de hotelkamer waren binnen gekomen hadden we het idee dat we een sauna inliepen. Jeetje wat was het warm zo’n 38 klein nulletje C. Eten dat hebben we deze avond gedaan in een soort nachtclub/sm-kelder. Haha van de buitenkant zag je hier niets van maar eenmaal binnen aan tafel zagen we allemaal afbeeldingen van naaktje mensen, rare voorwerpen en personeel in kleding die iets te heet gewassen was.
St. Petersburg is verder wel een super mooie stad! Al die prachtige gebouwen o.a. het Hermitage (Yannick zag zich hier al rond lopen in een baljurk) en niet te vergeten de bloedkerk met de mooie kleuren. Een bezoek aan de Hermitage is trouwens een hele ervaring opzich. Het is een super groot paleis en de ene kamer is nog mooier/kitcheriger dan de andere. Na een aantal uren rond gewandeld te hebben en wat van Gogh’s en Rembrants gezien te hebben vonden we het wel mooi geweest. En probeer dan maar eens de uitgang te vinden. Uiteindelijk was het dan toch gelukt.
De volgende dag de kennedymars van St. Petersburg gelopen onder begeleiding van de FritsFrits. Vele cathedralen en beelden gezien en uiteraard vele kilometers gemaakt. In de avond zijn we met de trein richting Moskou gegaan. Onze reisgenoten waren 2 Russen. Met handen, voeten en een point-it boekje kom je dan toch een heel eind. We hebben zelfs nog een cadeautje gekregen van een van hen.

Ook Moskou is een prachtige stad vooral bij temperaturen onder het min punt en sneeuwbuien. We konden het dan ook niet laten om voortaan als Dimitri en Anouska door het leven te gaan. Jaja we hebben allebei zo’n Russchische muts gekocht. Toen waren we er helemaal klaar voor om Moskou te gaan verkennen. Eerst onder de grond en daarna erboven. Het metrostelsel in Moskou is een hele uitvinding. Met 1 kaartje mag je zolang onder de grond blijven als je wilt dus je kunt voor 50 eurocent van het ene naar het andere prachtige station hoppen( heel goedkoop en daar houden wij NL van). Bijzonder om te zien dat ze zoveel geld steken in iets wat onder de grond zit. Ook hier een fikse wandeling gemaakt en zo ongeveer de hele stad gezien. Uiteraard ook het geheel besneeuwde rode plein en hier stonden we na een sprintje getrokken te hebben bijna helemaal alleen!

Na Moskou begon het treinavondtuur pas echt. Het bleek dat we onze coupe deelde met Mark (NL). Het was een super gezellige rit onder het genot van Vodka, chocola, een schitterend uitzicht, een Russchische GTST op de achtergrond (met een zeer irritant deuntje van de buren). Een ervaring die we niet snel zullen vergeten en een aanrader voor mensen die lang stil kunnen zitten :P. Wat ook een uitdaging is: je haren wassen in deze trein. Je slingerd op en neer en hebt een wasbak die zo groot is al een uit de kluite gewassen soepkom, maar het is gelukt haha.
En zo hobbelde we richting Irkutsk....