Stacey en de Rooij in Mongolie

Na een dag Ulaan Bataar, waar we kennis hebben gemaakt met zo’n lama in een oranje kleed (je weet wel die niet spugen) en zweepslagen hebben gehad van een shaman, die ons vodka, sigaretten, melk en verse ingewanden van een kalf voerde waren we klaar om de binnenlanden van Mongolie in te gaan. Hier kunnen ervaren hoe de Dakar rijders zich voelen. Na het ontvluchten van de hoofdstad (Ulaan Bataar) zaten we namelijk al gauw genoeg op de zandweg. Het Rusissche busje hebben we daardoor van binnen heel goed kunnen bekijken we vlogen namelijk van links naar rechts en van boven naar beneden. Maar och je moet er wat voor over hebben . na een paarhonderd kilometer, super mooie uitzichten en kubs aan stof en zand opgesnoven te hebben deden we iedere dag “nu we er toch zijn” bnn is er niets bij. De mongoolse nomaden families zijn echt super gastvrij. Als ze een ger over hadden mochten wij er in slapen en zo niet dan gingen ze zelf wel op de grond liggen. Overal waren we met open armen ontvangen met thee van groene thee met melk en zout (smaakt beter dan het klinkt) en soort van brood koekjes. Tijdens deze trip vanalles meegemaakt:
- Het snuiten van je rug achter 3 grassprieten en een zandstorm van windkracht 10 echt mee. Ook in de houtenwc (2 planken met een gat) is dit een hele uitdaging. Het voordeel je hoeft je kont niet af tevegen want hij wordt gratis gezandstraald.
- Zatte nomaden op de motor ontwijken die om kijken of ze sinterklaas in zijn blotekont zien staan als ze ons zien.
- Voedsel markten bezocht waar ze in een grote hal deur voor deur allemaal hetzelfde verkopen maar onze gids speelt het toch klaar om van hot naar haar te rennen tijdens het eten kopen.
- Douchen in een openbare douch, de gemiddelde mongool doucht namenlijk een keer in de week en stinkt toch niet, ze zeggen dat ze gezuiverd worden door de harde wind en het schijnt dus te kloppen. Alhoewel onze kleding erg bruin water achter liet na de hand was.
Maar bovenal was het echt indrukwekkend mooi, de ene dag loop je in je t-shirtje door de woestijn waar je niets ziet als alleen zand en stenen het andere moment sta je tussen de rotsbergen op een waterval die dik bevroren is naar een overvliegende arend te kijken of midden op een slapende vulkaan op de foto te gaan met een hond die ons al heel de hyke lang aan het volgen is alsof hij ons al 25jaar kent maar het ka nook zo maar dat je door een groene valei naar jaks en etende gieren aan het kijken bent. Soms komt er uit het niets weer een stadje opgedoken waar we dan gaan lunchen. De stroom voorziening is niet altijd evenbest. Deur voor deur staat er dan een generator uit het jaar knorretje te pruttelen. Wat een tering herrie zeg! Over het eten gesproken. Het de cirkel van 5 hebben ze in mongolie nog niet echt van gehoord, hier spreken ze van de cirkel van ander half dat betekend op de eerste plaats vlees op de tweede en derde plaats vlees en een beetje noedels en als het echt moet een thee lepeltje groenten. En wat drinken we vandaag? cola, de thee die we al genoemt hebben, of vodka. Maar voor de gezonde mongool is er ook een sap, wat met water gemengt wordt, dat van een vrucht afkomt die schijnbaar alleen in mongolie groeit.
Als we geen stadje bereikten dan namen we een trukkers caffee. Die bestaan hier uit een ger met een kachel een voorraad kast waar ze voornamelijk bier verkopen en een dikke vrouw die heerlijke noedels met natuurlijk vlees,vet en plukken geitenhaar klaarmaakt, die wij zittend op haar, bed opsmullen!
De beroemde paardrijders uit mongolie zijn trouwens eigenlijk meer ponyrijders maar ze noemen brommers hier ook een motor dus houden we het toch maar op paardrijders. Het is overigens wel zo dat het er supper mooi uitziet als je z’n herder zijn schapen en geiten naar huis gaat halen op een paard. Vooral als de herder ongeveer honderd jaar oud lijkt (net als zijn paard) en de beste man een oversized ski bril op heeft echt supper cool!
Nou voor ons smaakt mongolie naar meer dus eerst onze reis door azie af maken en als we geld gespaart hebben nog een keer terug als het allemaal wat groener is en dan zeker ook een keer paard rijden.
De foto’s komen nog maar die kunnen we er hier niet opzetten. Computers zijn namelijk hermetisch afgesloten.
Groetjes